Samochody od bardzo dawna wyposażane są w resory, które na samym początku były po prostu sprężystymi płaskownikami, a następnie elementami pneumatycznymi i hydropneumatycznymi. Bez wątpienia najczęściej stosowanym rozwiązaniem pozostaje jednak sprężyna śrubowa.
Metalowe elementy sprężyste można podzielić na sprężyny śrubowe, resory piórowe i drążki skrętne. Resory montowane są obecnie wyłącznie w samochodach o dużej ładowności. Drążki słyną z możliwości obrócenia w mocowaniu, regulując wysokość i sztywność zawieszenia. Jednak ich montaż w układzie zawieszenia nieco komplikuje konstrukcję. Zdecydowanie najbardziej oryginalnym rozwiązaniem jest natomiast zastosowanie sprężyn śrubowych. Jakie są ich zalety i wady?
Główną rolą sprężyn jest przede wszystkim tłumienie wstrząsów, które zostały wywołane przez ruch mas nieresorowych po nierównym podłożu. Pozwala to uzyskać kierowcy większy komfort jazdy i zabezpiecza samochód przed nieprzewidzianymi uszkodzeniami. Niezwykle kompaktowa budowa i prostota to z pewnością dwie największe zalety sprężyn śrubowych. To niezastąpiony element w kolumnie typu McPherson. Zawieszenie ze sprężynami jest obecnie najczęściej stosowanym układem zawieszenia w motoryzacji, które gwarantuje dużo większą elastyczność od resorów piórowych, m.in. ze względu na poprawę trakcji. Ponadto sprężyny pozwalają także na dłuższy czas kontaktu kół z nawierzchnią w przypadku występowania nierówności. Ma to istotny wpływ na miękką charakterystykę pracy. Niestety takie rozwiązanie ma także swoje wady. Wahacz w konstrukcji zawieszenia to niezbędny element ze względu na zamocowanie sprężyny w dwóch miejscach. Ze względu na to, nie może ona przenosić sił bocznych. Sprężyny zawieszenia po prostu nie amortyzują tak skutecznie i nie przenoszą tak dużych sił jak resory i dlatego wymagają obecności amortyzatorów.