Jakie rodzaje płynów chłodniczych znajdziecie na polskim rynku? Przegląd i charakterystyka samochodowych płynów do chłodnic

Rodzajów płynów do chłodnic samochodowych jest więcej, niż większość z nas mogłaby podejrzewać. Warto znać różnice pomiędzy nimi, gdyż prawidłowy dobór płynu jest podstawą dbałości o układ chłodzenia. Na czym różnice te polegają?

Teoretycznie układ chłodzenia powinien być w stanie spełniać swoje zadanie na dowolnym płynie chłodniczym. Teoretycznie będzie on działał prawidłowo nawet po zalaniu go zwykłą wodą destylowaną (o zalewaniu układu chłodzenia zwykłą „kranówką” możecie od razu zapomnieć. Coś takiego wchodzi w grę jedynie w naprawdę awaryjnych sytuacjach). Ale jeśli to prawda, to po co nam te wszystkie rodzaje płynów chłodniczych, różniących się od siebie technologią produkcji, oznaczeniami, a nawet kolorem? Otóż, jest nam to wszystko potrzebne właśnie dlatego, że teoria z praktyką nie zawsze idą w parze, a już na pewno nie w tym przypadku. Każdy samochodowy układ chłodzenia jest projektowany i wykonywany z myślą o konkretnym rodzaju lub rodzajach płynów chłodniczych. Jeśli producenci zakładają użycie np. płynu do chłodnic wyprodukowanego w technologii HOAT, z oznaczeniem G12+ (np. naszego płynu chłodniczego IPARTS G12+ 1 litr), to właśnie takiego płynu warto używać. Dlaczego? Czym różnią się od siebie płyny chłodnicze wyprodukowane w różnych technologiach? Jakie znaczenie ma to, czy płyn ten jest G11 czy G12? I co wspólnego z tym wszystkim mają ich kolory?

Technologie produkcji płynów do chłodnic samochodowych. Jak powinny przekładać się na wybory samych kierowców?

Płyn chłodniczy IPARTS G11 1 litr -35°C (niebieski)

Na chwilę obecną polski rynek motoryzacyjny rozróżnia 5 różnych technologii wytwarzania płynów chłodniczych do samochodów, z czego 2 reprezentowane są w Polsce przez naprawdę znikomą ilość produktów. Technologiami tymi są:

1. IAT (Inorganic Additive Technology) – najbardziej leciwa i zasłużona technologia wytwarzania płynów do chłodnic, będąca już w zdecydowanym odwrocie i ustępująca nowszym, bardzie zaawansowanym technologiom. Podstawą płynów wytworzonych w technologii IAT jest krzemian, który potrafi działać bardzo niekorzystnie w układach nienawykłych do jego obecności. Krzemian wytrąca się z płynu chłodniczego, osadza na metalowych częściach układu, a następnie bywa pod wpływem ciśnienia cieczy odrywany od powierzchni metalowych, tworząc krążące po układzie złogi. Złogi te potrafią zatykać kanaliki w chłodnicy w miejscach o najmniejszym przepływie chłodziwa. Płyny IAT, aby były bezpieczne dla samochodu, muszą być stosowane w przygotowanych na nie układach chłodzenia, a te znajdziecie jedynie w mocno już leciwych samochodach. Do nowych aut nie polecamy.
2. OAT (Organic Acid Technology) – jest to technologia bezkrzemianowa, oparta na kwasach organicznych zabezpieczających wnętrze układu chłodzenia warstwą ochronną. Płyny OAT charakteryzują się lepszą wymianą ciepła, podwyższoną trwałością i doskonale współpracują z chłodnicami aluminiowymi. Znacznie gorzej natomiast spisują się w układach, w których zastosowano luty ołowiowe. Ołów, często występujący w starszych samochodach, może być uszkadzany przez znajdujące się w płynie kwasy. Przed wlaniem płynu tego typy, upewnijcie się lepiej, czy będzie on dla Waszego auta w pełni bezpieczny.
3. HOAT (Hybrid Organic Acid Technology) – a co, jeśli ktoś nie chce się martwić o swoją aluminiową chłodnicę, wąskie kanaliki lub ołowiane łączenia? Ktoś taki może wybrać płyn wykonany w technologii hybrydowej, czyli HOAT. Płyny tego typu to efekt połączenia dwóch wyżej opisanych technologii – krzemianowej i kwasowej. HOAT zawierają zarówno kwasy organiczne, jak i krzemiany, których połączenie przyniosło naprawdę dobre efekty. Na tyle dobre, że obecnie zdecydowana większość płynów chłodniczych, jakie znajdziecie na rynku, powstała właśnie w technologii HOAT. Są to płyny trwałe (do 5 lat eksploatacji) i kompatybilne z różnymi materiałami.

Dwie pozostałe technologie produkcji płynów chłodniczych, o których warto przynajmniej wspomnieć, to NOAT (Nitrated Organic Acid Technology) oraz POAT (Poliorganic Acid Technology). Płyny tego typu oparte są na innego rodzaju kwasach, co daje im zwiększony czas przydatności do użycia. Z różnych jednak względów nie znajdziecie ich zbyt wiele w polskich sklepach.

O czym informują nas oznaczenia „G” na opakowaniach płynów do chłodnic? Jak należy je odczytywać?

Płyn chłodniczy IPARTS G12+ 1 litr -35°C (różowy)

Niemiecki koncern Volkswagen AG wprowadził na swoje potrzeby oznaczenia płynów chłodniczych, które to oznaczenia bardzo szybko zaczęły być używane przez szeroką grupę producentów. Według tych oznaczeń, przy wyborze płynu w naszym sklepie możecie mieć do czynienia z:

• płynem (zielonym lub niebieskim) zawierającym krzemian w ilości pomiędzy 500 a 680 mg/l, używanym głównie w autach wyprodukowanych w latach 1989-1996;
• płynem (czerwonym lub pomarańczowym) nie krzemianowym stosowanym w samochodach z lat 1996-2001;
• płynem (różowym) pozbawionym krzemianu, często zalecanym do układów chłodzenia aut z rocznika 2001-2004;
• płynem (czerwonym lub fioletowym) o zawartości krzemianu w stężeniu 400-500 mg/l i dobrze współpracującym z samochodami z lat 2004-2008;
• płynem (niebieskim, pomarańczowym lub żółtym) o zawartości krzemianu na poziomie 400-500 mg/l i opracowanym z myślą o autach z rocznika 2008 i późniejszych.

Oczywiście, powyższe opisy dotyczące kolorów poszczególnych typów płynów, a także zastosowania ich w autach z konkretnych lat, powinniście traktować raczej jako wskazówki, nie zaś jako sztywną zasadę. Od reguł tych istnieją spore odstępstwa, w końcu podział ten powstał w obrębie jednego tylko koncernu i nigdy nie stał się podziałem oficjalnym, obowiązującym wszystkich producentów.