Filtr cząstek stałych DPF/FAP do Citroën C4 PICASSO I nadwozie wielkoprzestrzenne (MPV) (UD_) 1.6 HDi 110 nadwozie wielkoprzestrzenne (MPV) 112KM, 82kW, olej napędowy (2010.09 - 2013.08)

Mokry filtr cząstek stałych to doskonałe rozwiązanie, swoją funkcjonalnością i możliwościami przewyższające filtr suchy. Niestety, posiada on jedną poważną wadę, którą jest koszt eksploatacji. Na szczęście koszty te, przynajmniej częściowo, można ograniczyć. Wystarczy wiedzieć, jak używać samochodu z mokrym filtrem i spróbować samodzielnie uzupełniać poziom niezbędnego do jego funkcjonowania płynu Eolys.

Mało która część samochodowa wzbudza równie wiele kontrowersji, co filtr cząstek stałych w silnikach Diesla, czyli popularny DPF. Tym, czego obawia się większość kierowców, jest moment, w którym filtr ten zostanie ostatecznie zapchany. Zawsze bowiem oznacza to mniejsze lub większe wydatki. A po czym poznać, ze filtr w Waszym samochodzie się zapchał? Spokojnie, auto samo Was o tym poinformuje.

Filtr cząstek stałych, zwany w skrócie DPF bądź FAP, to jeden z filtrów wykorzystywanych w systemach wydechowych w silnikach Diesla. Jego podstawowym zadaniem jest oczyszczanie spalin z cząstek sadzy. Filtry cząstek stałych znajdują się na rynku od 1980 roku, ale dopiero w 1996 roku zostały wykorzystane w motoryzacji. Opracowanie DPF-a spowodowało zmniejszenie emisji czarnego dymu, z którego znane były silniki wysokoprężne starszej generacji.

Filtr cząstek stałych powstał w dobie pro ekologicznych konstrukcji poszczególnych auto części, by spełnić europejskie normy emisji spalin. Cel osiągnięto - zastosowanie tego filtra sprawia, że do środowiska trafia mniej szkodliwych spalin. Niestety, mimo dobrych intencji, filtr cząstek stałych został przez kierowców znienawidzony. Dlaczego?