Zawieszenie jest kolejnym elementem konstrukcji pojazdu, w którym musimy liczyć się z kompromisami. Trzema najistotniejszymi czynnikami są tu komfort jazdy, przyczepność do podłoża i cena danego układu. Jak w tej klasyfikacji plasuje się zawieszenie wielowahaczowe?

Zawieszenie wielowahaczowe to wspólna nazwa dla wielu różnych typów zawieszenia, których wspólną cechą jest brak sztywnego połączenia (belki poprzecznej prostej lub skrętnej) pomiędzy kołami tej samej osi. W ten sposób koła uzyskują większa niezależność, a sama konstrukcja musi być znacząco bardziej skomplikowana i zawierać więcej elementów. Przeważnie zawieszenie wielowahaczowe dotyczy osi przedniej, niemniej niektórzy producenci wykorzystują je także do kół tylnich. Inni z kolei wycofują się z tego rozwiązania i wracają do bardziej tradycyjnego układu.

Budowa – różnice wobec belki

Zawieszenie wielowahaczowe to skomplikowany układ, różny dla każdego z producentów. Wspólnym elementem jest zastąpienie jednolitej belki poprzecznej, która stabilizuje pojazdy o tradycyjnym zawieszeniu, wieloma ruchomymi elementami. W skład zawieszenia wchodzą przeważnie: 

  • wahacze wzdłużne,
  • wahacze skośne,
  • wahacze poprzeczne,
  • drążki,

Zawieszenie wielowahaczowePopularny układ to wahacz wzdłużny + drążek poprzeczny górny + drążek poprzeczny dolny mocowany do amortyzatora. Niestety nie jest to jedyny model konstrukcyjny, ani nawet dominujący. Hondy mają na przykład 2 wahacze poprzeczne i dodatkowy stabilizator. W BMW pojawia się wahacz trapezoidalny. Wspólną cechą jest to, że miedzy prawym, a lewym kołem tej samej osi obciążenia przenoszone są jedynie za pośrednictwem nadwozia, nie zaś przez belkę. Schemat przedstawiony po prawej stronie przedstawia zawieszenie charakterystyczne dla marki BMW.

Porównanie

Zawieszenie wielowahaczowe (wielodrążkowe) uważane jest za bardzo wygodne dla kierowcy. Dzięki możliwości uzyskania niezależnych od siebie promieni zataczania kół, pojazd z tym zawieszeniem bardzo dobrze trzyma się nawierzchni, także śliskiej. Pozwala to znacznie zwiększyć bezpieczeństwo podczas manewrów, a jednocześnie nie obniża komfortu jazdy. Faktycznie przy zawieszeniu wielowahaczowym nierówności są mniej odczuwalne dla pasażerów niż przy zastosowaniu innych układów. Drgania nie są też przenoszone na nadwozie jak w przypadku popularnej kolumny Mc Phersona. Niewątpliwe zalety zawieszenia wielowahaczowego mają również swoją słabszą stronę. Stopień komplikacji znacząco podnosi koszty, zarówno samego układu jak i jego naprawy. Ponadto układ wielowahaczowy jest po prostu ciężki. Nieresorowana masa pojazdu jest w nim wyjątkowo wysoka. Można bronić tezy, że dodatkowo stabilizuje to pojazd, ale trzeba zauważyć, że naraża elementy podwozia na szybsze zużycie, czyli znów prowadzi do kosztów.

Zawieszenie wielowahaczowe wykorzystywane jest w autach średniej i wyższej klasy. Świadczy to o zaufaniu jakie pokładają w nim producenci i rzeczywiście użytkownicy raczej nie mają powodów by skarżyć się na niski komfort jazdy czy niedostateczną przyczepność. Jednak w przypadku samochodów miejskich cena za takie udogodnienie może wydawać się zbyt wysoka. Przykładowo Toyota zdecydowała się w kilku modelach zastąpić zawieszenie wielowahaczowe na zależne. Podyktowane było to chęcią obniżenia kosztów zakupu i eksploatacji pojazdu. Prawdopodobnie należy się spodziewać, że zawieszenie wielowahaczowe będzie wykorzystywane coraz częściej, przynajmniej do momentu opracowania jeszcze bardziej komfortowego i bezpiecznego rozwiązania. Producenci znajdą sposób na obniżenie kosztów, a tradycyjna belka poprzeczna będzie umieszczana tylko w najtańszych modelach. 

Powiązane kategorie towarowe: